Bloemen voor kampioen VEV 3 en felicitaties van nr. 2 Overhees 2 na afloop van hun onderlinge strijd om de titel.
De afgelopen maanden streden weer vier teams in de competitie. Net als in de najaarscompetitie van 2022 kwamen we uit in de 2e, 4e, 5e en 6e klasse, maar dan in het groen. De klasseringen: twee keer vijfde, een keer vierde, een keer tweede.
Ook Overhees ontkomt niet aan vergroening: na 12 jaar in het blauw gespeeld te hebben, keerden we dit seizoen terug naar onze officiële clubkleuren: groen/zwart. En dan niet het laffe donkergroen dat we tot 2011 droegen, nee: als trotse Kermit de Kikkers traden we onze tegenstanders tegemoet in fris appelgroen. Ten aanval!
Team 1 moest in het najaar van ’22 regelmatig een beroep doen op een invaller en speelde daarom dit seizoen duocompetitie. Dat pakte goed uit: ondanks de beperkte beschikbaarheid van Jan (hij speelde maar één keer), wisten Mark en Gerben het samen te rooien: klasse. Ze troffen sterke tegenstanders in een competitie waarin de krachtsverschillen tussen de nummers 1 t/m 5 zo klein waren dat al deze teams finishten binnen slechts zes punten van elkaar. Beetje vervelend is wel dat ons eerste daarbij als vijfde eindigde, waardoor handhaving niet zeker is. Maar met 25 punten zijn we wel veruit de beste nummer 5 van alle 2e klasse teams, dus er is zeker hoop en vertrouwen dat we ook volgend seizoen weer 2e klasse mogen spelen. En met 44% voor Mark en 60% voor Gerben mogen we zeggen dat dit team het niveau aankan, ook al verloren beide een behoorlijk aantal ratingpunten.
Overhees 2 eindigde net als vorig seizoen als tweede, maar dit keer niet met een straatlengte achterstand op nummer 1. Integendeel, team 2 stond met nog één wedstrijd te gaan aan kop. Die wedstrijd ging thuis tegen de nummer 2, VEV 3: een seizoensapotheose waarin beide teams in een rechtstreeks onderling duel om het kampioenschap streden. We hadden een flinke schare supporters opgetrommeld, aan hen lag het niet. Maar de wedstrijd ging verloren met 2-8. Team 2 finishte dus als tweede, maar had een prima seizoen, waarin zowel Leo als Frank als Gerard hun ELO rating goed wisten op te vijzelen en waarin Stefan voor het eerst sinds najaar ’20 weer eens in competitieverband streed en knap twee potten won op de avond waarop hij inviel.
Overhees 3 had zoals verwacht een zwaar seizoen. Het zat in een poule waarin de nummer 1 er met kop en schouders bovenuit stak, terwijl de nummer 6 het niveau echt niet aankon. Ergens in het middenveld streden Peter, Maurice, Daan en tweemalig invaller Jos voor lijfsbehoud en die strijd eindigde op de vijfde plek: een onzekere uitgangspositie voor volgend seizoen. Iedereen presteerde naar verwachting en eigenlijk werd er een redelijk seizoen gedraaid. De 41 punten en de opzet van de triocompetitie geven ook wel degelijk hoop op handhaving: de 6e klasse bestond net als de 5e klasse uit vier poules, dus normaliter promoveren er maar vier teams van 6e naar 5e klasse. Dat zou betekenen dat alleen de vier nummers 6 uit de 5e klasse naar de 6e degraderen, waardoor we de dans kunnen ontspringen. Maar dit hangt ook af van de hoeveelheid teams dat zich inschrijft dit najaar en het aantal poules in de diverse klassen, dus vingers gekruist.
Team 4 zag onze jonge honden Hidde en Henrik helaas vertrekken en schakelde net als team 1 over van trio- naar duocompetitie. Allan en Xavier vormden de basis en Ton viel twee keer in. Zij sloegen 27 punten bij elkaar en bereikten daarmee de 4e plek, een mooie prestatie. Alle drie de heren stegen in hun rating, Ton ondanks zijn geringe aantal wedstrijden nog het meest. Elk seizoen gaat het een beetje beter met team 4, er wordt nu zelfs aan het linkerrijtje geroken. Goed bezig!
We hebben weer een hoop plezier gehad, dat vooral. Op naar nieuwe kansen en misschien wel glorie vanaf september in de najaarscompetitie!