In een fantastische finale tegen titelverdediger Mark is Ruben voor de zesde keer clubkampioen van Overhees geworden. De beide Immerzeels lieten in het in 3-2 geëindigde slotstuk van de geslaagde kampioenschappen zien dat zij voorlopig nog altijd met afstand de twee besten zijn van onze club. Een mooie derde plaats was er voor Leo, terwijl Peter het troosttoernooi op zijn naam schreef ten koste van Mario.
Slecht en goed nieuws was er vooraf: Jos kon er helaas niet bij zijn vanwege droevige privé-omstandigheden. Heel jammer, sterkte Jos. Aan de andere kant zagen we de come-back van Stefan, die voor het eerst sinds een half jaar weer eens om de punten streed.
De organisatie was als vanouds in handen van de geoliede tandem Mark en Daan, volgens het sinds enkele jaren bekende recept: eerst meerkampen in vier poules van drie of vier, vervolgens gaan de nummers 1 en 2 door naar de kwartfinales van het hoofdtoernooi en de anderen spelen verder in het troosttoernooi.
In de poulewedstrijden twee games en dus kans op een gelijkspel, waardoor het aantal gescoorde punten belangrijk kan zijn. In poule 1 was dat echter niet van toepassing, daar geen gelijke spelen: Ruben won ze alle drie, Leo verloor alleen van Ruben, Daan en Peter werden naar het troosttoernooi verwezen, waarbij wel opviel dat Daan allebei de games van de weliswaar licht aan zijn voet geblesseerde Peter won. Mooie prestatie van Daan.
Ook in groep 2 gingen de favorieten door, al waren er wat verrassinkjes in de uitslagen: Gerard wist een gelijkspel te halen tegen Mark, erg knap. Helaas voor Gerard eindigde hij in punten toch onder Mark, want Rik wist op zijn beurt gelijk te spelen tegen Gerard, wat een mooie opsteker was voor Zeistenaar Rik, die ondanks zijn verhuizing onze club trouw is gebleven: super! Allan wist in dit geweld niet overeind te blijven en streed net als Rik verder in het troosttoernooi.
In poule 3 een familie-onderonsje: de broers Maurice en Xavier met daarbij de via Maurice bij onze club binnengekomen Jan, die bij zijn eerste clubkampioenschappen meteen groepshoofd was en dit ook waarmaakte met twee keer winst. Ook Maurice ging dankzij winst op Xavier door naar de kwartfinales.
Poule 4 was de enige poule waarin het groepshoofd niet de eerste plek wist te halen: Frank ging met twee keer 11-9 onderuit tegen een ontketende Stefan, die daarmee een grandioze terugkeer beleefde en de groepswinst opeiste met ook winst op Mario. Ook Frank won van Mario en plaatste zich voor de kwartfinales.
De kwartfinales en halve finales werden gespeeld volgens best of 3. In de kwartfinales van het troosttoernooi won Peter van Xavier en Mario van Allan. Rik en Daan hadden een bye en gingen dus gratis door naar de halve finales: Daan opnieuw tegen Peter en Rik versus Mario. Dit keer won Peter van Daan en Mario van Rik, zodat Rik en Daan in een best of 5 duel gingen uitmaken wie er met de 3e plaats in het troosttoernooi en dus met een beker naar huis ging. Rik won deze partij verdiend met 3-1. Zowel Rik als Daan toonden veel initiatief, maar Riks aanvallen waren vaker raak dan die van Daan. In de finale tussen Peter en Mario werd het eveneens 3-1, voor Peter. Hij wist Mario met zijn backhand continu in de verdediging te drukken. Peter won dus het troosttoernooi en Mario werd nummer 2.
In de kwartfinales van het hoofdtoernooi had Ruben geen problemen met Maurice, 2-0. Het duel Stefan vs. Gerard, altijd beladen met verbale speldenprikjes in de aanloop naar de kampioenschappen, werd net als vorig jaar gewonnen door Stefan (2-0), die dus toch wel verrassend na zo’n lange afwezigheid in de halve finale stond. Ook een interessant affiche: Leo tegen Jan. Dat werd een spannende wedstrijd over de maximale drie games. Leo trok aan het langste eind, maar Jan speelde een goed toernooi en is als coming man iemand om rekening mee te houden de komende jaren. In de laatste kwartfinale een reprise van de finale van vorig jaar, Mark tegen Frank. De partij was spannender dan vorig jaar, toen Frank geen game wist te winnen. Dat lukte dit keer wel, maar met 11-6, 4-11, 11-7 was het toch Mark die de pot won.
In de halve finale stuitten Leo en Ruben opnieuw op elkaar. Misschien een puntje voor de toekomst: voorkomen dat spelers die elkaar troffen in de poule elkaar opnieuw treffen voor de finale. Leo boog opnieuw het hoofd voor Ruben. In de andere halve finale was Stefan niet opgewassen tegen Mark, waardoor Leo en Stefan de strijd aanbonden voor het brons. De pijp was nu wel leeg bij Stefan, hij had weinig in te brengen en verloor met 3-0. Een heel mooie prestatie van Leo, die dus 3e werd, net als twee jaar geleden. Stefan viel net buiten de prijzen, maar heeft laten zien dat hij weer helemaal terug is.
En dan de grote finale, tussen de beide Immerzeels. Het zal weinig mensen verrast hebben dat zij tegenover elkaar om het goud gingen strijden, maar de wedstrijd zelf verliep heel anders dan menigeen zal hebben verwacht. Ruben begon niet goed aan de wedstrijd, zenuwen speelden hem parten. Mark had duidelijk het initiatief en bouwde een voorsprong op van 8-1. Pas toen kwam Ruben beter in zijn spel. Hij kwam nog aardig terug, maar de game ging uiteraard naar Mark. Daarna kantelde de wedstrijd. Ruben kwam meer en meer in zijn element, maakte vrijwel geen unforced errors meer en viel scherp aan. Mark werd echter niet bepaald weggespeeld, er zaten een paar geweldige rally’s in deze fase van de wedstrijd. Toch leek Ruben aan de winnende hand, hij haalde games 2 en 3 binnen. De vechtlust van Mark is echter ongeëvenaard. Hij wist zichzelf in de vierde game nog eens goed te motiveren en steeg boven zichzelf uit. De wedstrijd was inmiddels tot een ongekend niveau opgestegen. Hier stonden by far de beste Overhezers een show te geven waarvan het likkebaardende publiek alleen maar kan dromen: waanzinnige rally’s, beide spelers 100% vol op de aanval, geen duimbreed gaven ze elkaar toe. Het is een grootse prestatie dat Mark, ondanks geweldig spel van Ruben, nogmaals de wedstrijd om wist te draaien en op 2-2 kwam. Een allesbeslissende vijfde game moest duidelijkheid brengen. Eigenlijk verdiende geen van beide het om te verliezen, maar ja: er is maar één wisseltrofee. En uiteindelijk ging die toch naar Ruben, die niet in zijn schulp kroop, Mark toch nog wat meer onder druk wist te zetten en daarmee het verzet van Mark brak. Ruben greep zijn zesde titel. Verdiend, maar bij geen van de vijf voorgaande titels moest hij zo diep gaan als dit jaar. De verdienste van Mark, de zeer eervolle nummer 2. Gefeliciteerd Ruben! En natuurlijk ook gefeliciteerd Mark met het zilver en Leo met brons.
Zo beleefden de clubkampioenschappen een fantastische apotheose, de beste finale sinds jaren. Er werd nog flink over nagekaart in de kantine, waar de prijzen werden uitgereikt en waar een woord van dank werd uitgesproken richting Daan en Mark, die het organisatorisch weer uitstekend voor elkaar hadden. En ook richting Peter, die de catering prima had verzorgd met lekkere hapjes en heerlijk scherpe mosterd, en richting barmannen Rex en Holger en SHOT, dat weer zo aardig was hun zaalhelft een avondje ter beschikking te stellen. Speciale dank ook aan Mike, die als notaris de rangen en standen nauwkeurig bijhield en als laatste: dank aan alle deelnemers, die er weer een supersportief en gezellig toernooi van hebben gemaakt!
Dank aan de toernooidirecteuren Mark en Daan