Gerben voor de vierde keer clubkampioen

Vorige week werden zoals gebruikelijk in mei weer onze clubkampioenschappen georganiseerd. Gerben wist voor de vierde keer in successie de titel voor zich op te eisen op een gezellige avond, met heerlijke hapjes en wederom een groot aantal deelnemers.

Liefst 16 deelnemers en barman Mike waren opgekomen. Krijntje en Jan bivakkeerden in het buitenland en Peter tot zijn en onze spijt in Meander, waarvandaan hij ons succes wenste en ons liet weten dat hij spoedig weer op de club hoopt te kunnen zijn. Dat hopen wij ook, want we misten hem en zijn fameuze hapjes, al bleek huiskok Rein een perfecte stand-in, met zijn eieren voorzien van exquise vulling, goed gekruide balletjes, Italiaanse caprese-spiesjes en gemarineerde kipstukjes. Mjammie!

Het toernooi kende een vertrouwde opzet, die door drijvende kracht Mark onder toeziend oog van wedstrijdsecretaris Daan werd uitgelegd. De deelnemers werden op basis van (geschatte) rating ingedeeld in vier poules van vier, met voor ieder drie wedstrijden van elk twee games tegen de poulegenoten voor de boeg. De acht nummers 1 en 2 plaatsten zich voor de kwartfinales, de acht nummers 3 en 4 voor twee vervolgpoules tegen de respectievelijke nummers 3 en 4 van de andere poules, waarbij de winnaars van beide vervolgpoules het tegen elkaar mochten opnemen voor de troostprijs. Veel wedstrijden dus voor de nummers 3 en 4, zij troffen elk zes tegenstanders en de finalisten om de troostprijs mochten zelfs zeven keer in actie komen. Ook de winnaars van de kwartfinales mochten flink aan de bak, want zij verzekerden zich van nog eens twee wedstrijden, namelijk de halve finale en, afhankelijk van winst of verlies daarin, de strijd om het brons of de finale om het goud. De meeste deelnemers speelden dus zes of zeven (meestal korte) wedstrijden, wat natuurlijk lekker is. Minder lekker is dat de verliezers van de kwartfinales net als vorig jaar weer de pineut waren: zij mochten maar vier wedstrijden spelen, waarvan drie in twee games en één in best of three. Daardoor speelden zij over de hele avond slechts acht of negen games en waren ze bijna twee uur eerder klaar dan de finalisten. Dat kan beter!

De poulewedstrijden leverden één verrassing op: de als nummer 3 in zijn poule geplaatste Maurice wist zich ten koste van de als tweede geplaatste Gerard te plaatsen voor de kwartfinales, een knappe prestatie! Naast Maurice waren het usual suspects Gerben, Frank, Ruben, Jos, Mark, Stefan en Leo die zich schaarden bij de laatste 8.

In de strijd om de troostprijs meldden zich naast Gerard ook Ton, Allan, Daan, Xavier, Mario en de debutanten Rein en Marjan, die snel leren. Twee beloftes voor de toekomst! De vervolgpoule van de nummers 4 werd gewonnen door Daan en in de poule van de nummers 3 zegevierde Mario, waardoor zij het tegen elkaar mochten opnemen om de troostbokaal, een kleinood dat echt klein was. Van dichtbij op de foto lijkt het nog wat, maar dat is gezichtsbedrog. Het gaat echter om de eer en frappant was dat beide heren het in de poule ook al tegen elkaar moesten opnemen. In de poulewedstrijd won Mario (waardoor hij derde werd en Daan vierde), maar in de troostfinale wist Daan te pieken op het juiste moment en de trofee binnen te halen. Het bewijs dat vervolgrondes na de eerste poulewedstrijden interessant zijn: zelfs als je laatste wordt in je poule kun je dus nog een prijs winnen! Gefeliciteerd Daan!

In de kwartfinales delfden Stefan, Jos, Maurice en Frank het onderspit: zij waren de pechvogels die amper halverwege de avond al mochten gaan douchen. Of de geluksvogels die zich snel konden vervoegen bij barman Mike om zich te focussen op het opmaken van de namens de club verstrekte consumptiebonnen, het is maar hoe je het bekijkt. Hoe dan ook: Ruben, Gerben, Leo en Mark plaatsten zich niet verrassend (ze waren al eerste geplaatst in hun poule) voor de halve finales, best of three. In het exclusieve gezelschap van ex- en huidig clubkampioenen liet Leo zich van zijn beste kant zien: hij zat ongelooflijk dicht bij de finale, maar de wedstrijdritme ontberende Ruben wist het onheil ternauwernood af te wenden door zich met 13-11 in de beslissende game te plaatsen voor de finale. Toch knap gedaan met zo weinig wedstrijden in de benen de laatste jaren. In de andere halve finale was het ook geen makkie voor regerend clubkampioen Gerben tegen teammaat Mark, maar Gerben plaatste zich wel voor de finale. Mark kon zich opmaken voor de strijd om de derde plaats (best of five).

Daarin trof hij dus Leo en opnieuw wist de underdog van team 2 indruk te maken: Mark had veel moeite met de ontregelende en defensieve tactiek van Leo. Er ontspon zich een duel dat technisch verre van hoogstaand was, maar waarin strategie en verbale steekjes onder water de boventoon voerden. Niet altijd even mooi om naar te kijken als neutrale toeschouwer, maar spannend was het zeker: de heren lieten het op een beslissende vijfde game aankomen, waarbij van de eerste vier games er drie in 11-9 eindigden en Leo zeer knap twee keer op voorsprong kwam: 1-0 en 2-1. Leo hield het echter niet vol tegen de gelouterde Mark en in de vijfde game wist Mark een solide voorsprong op te bouwen, waarna hij eindelijk toch een paar van die winnaars sloeg die we van hem kennen en uiteindelijk duidelijk en verdiend het brons greep. Gefeliciteerd Mark en complimenten ook aan Leo, die met opgeheven hoofd mocht constateren dat hij het twee ex-clubkampioenen uiterst lastig heeft gemaakt.

Eén van die ex-clubkampioenen stond na lange tijd weer eens in de finale. De laatste finale voor Ruben was vijf jaar geleden, in 2019. Dat was voor corona en voor het ’tijdperk Gerben’. Zou Ruben erin slagen om dat tijdperk te bekorten en opnieuw de wisselbeker te veroveren? Of zou Gerben zijn hegemonie andermaal onderstrepen en de trofee opnieuw een jaar lang op de denkbeeldige schoorsteenmantel mogen laten pronken? Het werd hoe dan ook reclame voor de sport: zowel Gerben als Ruben zijn altijd offensief ingesteld en probeerden sportief en met mooi spel te winnen. Het leverde geweldige rally’s en wonderschone ballen op, het massaal toegestroomde publiek genoot met volle teugen. In het begin van de wedstrijd wist Ruben favoriet Gerben heel goed bij te benen, maar vanaf het moment dat Gerben zijn bekende ’tandje erbij, Gerben’ prevelde creëerde hij meer en meer een overwicht. Zeker vanaf de tussenstand 1-1 verdween geleidelijk de spanning en werd allengs duidelijker dat Gerben momenteel echt Koning Overhees is en blijft. Hij kroonde zich via 3-1 tot kampioen, voor de vierde keer achter elkaar: van harte Gerben!

Zo eindigde een mooie avond, met naast de prijsuitreiking door Mark en Daan natuurlijk het slotwoord van Jos, die alle deelnemers en Mike de barman bedankte en bloemen uitreikte aan hapjesman Rein en organisatoren Daan en Mark. Het was weer een groot feest, we teren voorlopig op de blijde herinnering. En op de foto’s hieronder.

En Gerben? Die is de dag na zijn winst gesignaleerd bij Albert Heijn, waar hij een saucijzenbroodje kocht. Ondanks zijn titel zo lekker gewoon gebleven…