Voor de derde keer werd het Nieuwjaarstoernooi georganiseerd door Ton. Opnieuw werd het unieke format ‘individueel dubbeltoernooi’ gehanteerd, een fijne manier om er weer even rustig in te komen na kerstdiner en oliebollen. En de perfecte gelegenheid om elkaar een mooi en sportief 2024 toe te wensen.
Hoewel de eerste dinsdag van het jaar erg snel na de jaarwisseling kwam en we amper waren bekomen van de nieuwjaarsnacht, was de opkomst uitstekend: 15 deelnemers streden om de felbegeerde prijzen. Opzet: acht ronden waarin telkens één game gedubbeld werd met steeds een andere partner, tegen steeds weer andere tegenstanders. Improvisatie: omdat er 15 deelnemers waren moest er elke ronde iemand dubbelen in zijn eentje. Dat kan gewoon in Tons ultraflexibele wereld.
Het moet gezegd: het toernooi verliep uiterst vlotjes. In rap tempo wist Ton na elke ronde elke speler te koppelen aan een nieuwe partner, waarna de volgende ronde meteen van start kon. Wat dat betreft had Ton geleerd van vorig jaar, toen er nogal lang moest worden gepuzzeld alvorens de nieuwe koppels bekend waren. Een gewijzigd wedstrijdformulier bleek het ei van Columbus. Na acht ronden stond de volgende eindstand op het bord:
- Ruben
- Gerben
- Mike
- Gerard of Jan
- Jan of Gerard
- Mark
- Frank
- Peter
- Stefan
- Jos
- Allan
- Daan
- Rein
- Xavier
- Ton
Diverse spelers behaalden evenveel overwinningen en leken dus ex aequo te eindigen, maar Ton neemt het begrip individueel dubbeltoernooi uiterst serieus en dus krijgt ieder ook echt een individuele klassering. Hoe dan? Via een berekening waarop Ton patent heeft: het aantal weerstandspunten. Weerstandspunten? Ja, weerstandspunten. Het aantal weerstandspunten geeft een weging aan van de dubbelpartners die je hebt gehad (ofwel de Stelling van Lecluse). Heb je bijvoorbeeld vijf overwinningen gehaald met partners die bij elkaar minder overwinningen hebben gehaald dan de partners van iemand anders die ook vijf keer winst heeft geboekt, dan heb je relatief zwakkere dubbelpartners gehad en eindig je dus hoger dan degene die mocht dubbelen met sterkere partners. Ingenieus hè? Voor de lezers van andere clubs die dit ook willen doen: onze Ton heeft hierop de rechten. Ze zijn tegen een schappelijk aantal consumptiebonnen licenseerbaar.
Nu hoor ik je denken: waarom is het niet bekend of Gerard vierde/vijfde is geworden of Jan? Dat heeft te maken met de prijzen die er te winnen waren: alleen de nummers 2, 8 en 14 kregen een prijs (ofwel de nummers een-na-laatst, midden en een-na-hoogst). Gerard en Jan vielen dus sowieso niet in de prijzen en aangezien toepassing van de Stelling van Lecluse toch wel enige tijd en oefening vergt, is dat bij Jan en Gerard maar achterwege gelaten.
Zuur waren de druiven voor Ruben: winnaar van het toernooi, maar geen prijs. Tja, zo gaat dat bij Tons individuele dubbelnieuwjaarstoernooi. Het was van tevoren aangekondigd en vorig jaar was het ook al zo, dus eigen schuld dikke bult. Het zorgde hier en daar voor strategisch spel: zagen we het nou goed dat daar iemand expres twee keer fout serveerde om toch maar vooral te verliezen en meer kans te maken op een prijs? En klopte het dat Jos en Frank bij het ingaan van de laatste ronde extra gemotiveerd waren om te winnen, zodat ze beiden op vier uit acht zouden komen en weleens in aanmerking konden komen voor die middenprijs, de luxe noten? Ja, dat klopt. Alleen waren er nog een paar met vier uit acht, waaronder Peter, die nogal gemiddelde dubbelpartners had en zo zelf de ultieme middenmoter werd: gefeliciteerd met de noten! Nummer twee Gerben ging er vandoor met een flesje wijn, ongetwijfeld uit een goed jaar, terwijl Xavier als een-na-laatst een flinke familiefles bier mee mocht nemen. Ofwel: adieu goede voornemens! De rest zal het moeten doen met de resten uit het eigen kerstpakket, maar wat zou het: als je mag meedoen met Tons jaaropening voel je je altijd een winnaar.
Uit handen van voorzitter Jos gingen daarom de bloemen geheel terecht naar Ton, die ons wederom een geweldig leuke start van een nieuw jaar Overhees heeft bezorgd. Heel erg bedankt Ton, het was enorm gezellig!
En dan natuurlijk: de foto’s!
En een videootje toe. Toe maar.