Na vorige week lijdzaam te hebben toegezien hoe iedereen al los ging, startte deze week voor team 2 dan eindelijk ook het seizoen. En wat is het dan fijn als Peter tijdens lastige autopuzzeltochten een lekkere ‘oudhollandsche’ tegeltjeswijsheid erin gooit. Hij had weer een goeie: “Je weet het hè: de eerste klap is een daalder waard!” Die hadden we lang niet meer gehoord. Maar wat kwam hij goed binnen, team 2 vloog erin als een speer!
Maar eerst moest de weg nog gevonden worden naar Muiderberg. En dat valt niet mee als de A1 is afgesloten wegens werkzaamheden. We waren gelukkig vroeg vertrokken, zodat we via Eemnes en Laren uiteindelijk toch op tijd het knusse zaaltje van Werinon betraden, welkom geheten door de vrolijke klanken van het fanatiek repeterende plaatselijke orkest. Maar hoe mooi de muziek ook was, daar kwamen we niet voor. We kwamen om eens even flink wat punten te scoren en onszelf een vliegende competitiestart te bezorgen.
Dat was nodig ook, want twee concurrenten hadden vorige week al flink in de bus geblazen door allebei met 9-1 te winnen. Dus om niet meteen al achter de feiten aan te lopen was het zaak om de tanden te laten zien. Om een lang verhaal kort te maken: de wijsheid van Peter miste zijn uitwerking niet. Alleen Peter zelf morste een puntje. Leo en Frank bleven ongeslagen en in de dubbel waren Leo en Peter ook ongenaakbaar. Het werd een eclatante 9-1 zege, waarmee team 2 dus meteen op ramkoers ligt.
Na die snelle partij en twee drankjes met warme balletjes na leek er nog genoeg tijd om de kantine in Soest binnen te vallen om nogmaals te proosten op de goede afloop, het blijde nieuws aan de andere leden te melden en de spannende verhalen aan te horen van de thuisspelende teams 1 en 3. Maar dat viel tegen: welke kant bob Frank zijn bolide ook op stuurde, het lukte opnieuw niet om op de A1 te komen. Zijn TomTom bood geen soelaas, die was nog niet ingericht op alle veranderingen die het wegennet rond Muiderberg heeft ondergaan. Hulpeloos rondrijdend werd een omweg via Amsterdam ZO en Weesp gevonden, waarna er zowaar een oprit opdoemde die ons bracht op spiksplinternieuw asfalt. Het bleek een nieuw stuk A9 te zijn, dat ons via een al even nieuwe A1 en rijdend onder de Vecht door uiteindelijk bracht op de oude vertrouwde A1, alwaar de omgeving eindelijk weer een beetje bekend voorkwam en Franks TomTom opgelucht ademhaalde. Toch maar even de kaart updaten binnenkort. Mooie nieuwe weg, nieuw aquaduct en nieuwe spoorbrug overigens, knap staaltje wegenbouwkunst.
Gelukkig waren we nog net op tijd om een afzakkertje te nuttigen in het thuishonk. Het was een enerverende avond waarop we bij elkaar meer tijd in de auto hebben vertoefd dan achter de tafel. Maar wel 9 punten in de tas. En we weten: de eerste klap is een daalder waard!