Zomerhees Cup prooi voor Rein

De opening van het nieuwe seizoen werd gevierd met de eerste editie van het Zomerhees Toernooi, het toernooi waar spelers met lagere rating een voorgift krijgen op spelers met hogere rating, waardoor in theorie de einduitslag één grote loterij is. Rein sloeg opnieuw genadeloos toe: na de eerste plaats op het Handicaptoernooi van vorig jaar en zijn een-na-laatste plek op het Nieuwjaarstoernooi begin dit jaar (waarmee hij als eerste een prijs mocht kiezen) scoorde hij binnen een jaar een ongeëvenaarde prijzenhattrick door het Zomerhees Toernooi op zijn naam te schrijven. De gouden Zomerhees Cup staat een jaar lang op zijn nachtkastje te pronken.

Het was bloedspannend tot het laatst. Bij de start van de laatste wedstrijden gingen Mario en Quirijn nog fier aan kop, beiden hadden tot dan toe al hun potten gewonnen. Rein bevond zich op dat moment nog in de subtop. Echter verloren zowel Mario als Quirijn hun laatste partij, waardoor liefst zeven (!) spelers finishten met vier van de vijf wedstrijden gewonnen. Op gamesaldo pakte Rein nipt de eerste plaats, met Mario als nummer 2 en Mike op de derde plaats. De druiven waren zuur voor Quirijn, die zijn laatste wedstrijd verloor van Mike, waardoor laatstgenoemde op onderling resultaat het brons pakte en Quirijn nét buiten de prijzen viel.

Frank had zijn best gedaan de regels, de ratings en de formule voor de voorgift (die in dit artikel na te lezen zijn) dusdanig in elkaar te draaien dat het voor de op papier sterkste spelers zeer lastig zou worden om voor de prijzen te spelen (maar niet onmogelijk), terwijl de spelers met de lagere ratings een uitdaging konden vinden in het daadwerkelijk strijden voor een hoge klassering. De geluksfactor speelde zeker een rol: niet iedereen speelde tegen iedereen; de loting kon gunstig dan wel minder gunstig uitpakken, maar verliep in elk geval eerlijk middels het blind trekken van naamballetjes. 

In de einduitslag zien we inderdaad enkele spelers met een lagere rating in de hogere regionen (Rein, Quirijn) en voor de spelers met de hoogste ratings bleek het daadwerkelijk bijzonder lastig om hoog te eindigen (Mark), maar Jan was maar één wedstrijd echt kansloos en Leo hoorde zelfs bij de zeven spelers met de meeste punten. In die zin is deze eerste editie zeker geslaagd te noemen. Maar verbeterpunten zijn er ook: sommige wedstrijden tussen spelers met een groot verschil in rating (dus een hoge voorgift) duurden wel erg kort vanwege die hoge voorgift en de ratings van Krijntje en Matthijs moesten worden ingeschat, wat lastig bleek. Suggesties voor de toekomst zijn welkom!

Zoals altijd stond de gezelligheid op plaats één en die was volop aanwezig, met wederom een enorme opkomst. Daar mogen we trots op zijn met zijn allen: dank voor ieders aanwezigheid, we gaan voor een jaarlijks terugkerend festijn!