De tweede wedstrijd van team 2 was belangrijk. Tegenstander Laren 5 is eveneens gedegradeerd uit de 5e klasse, had al twee grote overwinningen geboekt en heeft met Ronnie Grootveld een technisch vaardige speler in de gelederen, de enige speler in de 6e klasse F bovendien met een veel hogere rating (912) dan onze strijders Peter, Leo en Frank, die alledrie rond de 830 staan. Maar al gauw bleek dat Overhees in de breedte toch wel meer kwaliteit in huis heeft en dat ook Grootveld te pakken was. Een dikke vette 2-8 was het mooie resultaat op een avond met een moment om nooit te vergeten.
Peter zette de toon door in drie straight games (10-12, 6-11, 9-11) heel knap André Bouwman te verslaan en meteen ook van zijn 100% te helpen. Peter had het net een paar keer mee (tot afgrijzen van André), maar dat maakt het niet minder knap om geen game af te staan, want ook Bouwmans rating is met 800 vrij hoog voor een 6e klasser en ligt maar iets lager dan die van de leden van team 2. Later wisten ook Frank (6-11, 8-11, 8-11, ondanks geen noemenswaarde geluksballen wederom tot frustratie van André) en Leo (11-8, 9-11, 5-11, 6-11) dik van André te winnen, waarbij Leo het in het begin nog wel moeilijk had. Hij verloor de 1e game, won de 2e maar net en kwam in de 3e zomaar met 5-0 achter. Maar toen Peter vanaf de bank stiekem aanwees welke hoek Leo moest opzoeken zagen de aanwezigen tot hun verbijstering hoe Leo uit het niets opeens 11 punten op rij scoorde en de 3e dus met 5-11 won! De ban was gebroken en Leo trok de pot naar zich toe.
Dat was nadat Leo, uitstekend in vorm de laatste weken, in zijn eerste pot Ronnie Grootveld trof. Ronnie’s techniek is goed, maar zijn open spel betekent ook dat er risico’s genomen moeten worden en dat er soms wat fout kan gaan. Ronnie kwam soms door met geweldige winnaars, maar maakte ook veel meer fouten dan Leo, die zich niet liet dwingen in een al te verdedigende speelstijl en gecontroleerd toch ook een aantal keer goed doorkwam. Uitermate knap! Leo hield de bal bovendien goed op tafel en wist af en toe een splijtende aanval terug te krijgen, wat Ronnie voor problemen stelde. Leo won verdiend met maarliefst 0-3 (8-11, 8-11, 9-11). Een topprestatie tegen deze speler die vorig seizoen 62% in de 5e klasse scoorde.
Ook Peter ging furieus van start tegen Ronnie. Peter wist het spel te dicteren in het begin van de wedstrijd, deed geen enkele concessie aan zijn eigen spel en alle backhand-aanvallen zaten er goed op. Met maarliefst twee keer 5-11 speelde Peter met zijn beste spel van de afgelopen jaren Ronnie helemaal weg in deze fase. Maar Ronnie bleef wel rustig en wist ogenschijnlijk net op tijd een antwoord te bedenken. De 3e game werd weer 11-5, maar nu voor Laren. In de 4e game ging het gelijk op en vechtend als een leeuw wist Peter een matchpoint te bereiken. Dit werd echter helaas niet verzilverd en toen Ronnie in 13-11 met de game aan de haal ging dreigde het wel erg lastig te worden voor Peter. En inderdaad nam Ronnie een voorsprong in de 5e game. Toen het 9-5 geworden was leek het pleit wel zo’n beetje beslecht, maar Peter (we kennen hem) gaf niet op. Hij zette nog eens aan en net als in het begin van de avond hielp de netband hem een paar keer, waardoor er 9-9 op het bord stond. Het volgende punt was weer voor Ronnie: matchpoint voor Laren. Op 10-9 wist Ronnie weer een technisch uitstekend verzorgde spinbal diagonaal in de backhand van Peter te spelen en dit moest wel een winnaar zijn. Peter rende richting de belendende tafel (waar onze collega’s van Shot helaas met 9-1 werden afgedroogd) in een uiterste krachtinspanning om die bal nog te halen. Hij wist er met een ware ‘Gerard-shuffle’ zijn batje tegenaan te krijgen, wat op zich al knap was. De bal koos het luchtruim, richting de high-end verlichting in de zaal (het licht is werkelijk perfect in Laren) en vloog zeker wel een meter of acht stijl omhoog, maar net niet loodrecht: de bal leek wonderwel de juiste richting in te gaan en toen de weg naar beneden weer was ingeslagen hield iedereen de adem in. Gaat deze bal nog op de goede tafelhelft terechtkomen? Het zal toch niet waar zijn? Gedurende de secondenlange vlucht van de bal probeerden alle aanwezigen te voorspellen hoe deze slag ging aflopen: sommigen dachten dat de bal vast en zeker de tafel zou missen, anderen dachten dat hij zomaar eens goed terecht zou kunnen komen. Tegenstander Ronnie twijfelde: Peter had de afgelopen minuten wat geluk met het net gehad en ging er kennelijk vanuit dat die bal wel eens precies op de rand zou kunnen komen, gezien de positie die hij innam. Het verlossende antwoord: de bal kwam van grote hoogte met Zwitserse precisie keurig netjes op Ronnies tafelhelft terecht, een centimeter of 10 van de rand verwijderd. De hoogte was groot en de boog heel stijl, dus de bal stuiterde heel hoog op, bijna recht omhoog. Ronnie hoefde hem maar af te slaan en Peter, nog steeds ver weg, zou er nooit meer bij hebben kunnen komen. Maar de arme Ronnie maaide finaal onder de hoge bal door: weg matchpoint, 10-10. En daarna: tik-tik, 10-12 en Peter als glorieuze en vooral miraculeuze winnaar! Onvoorstelbaar, hadden we die bal maar gefilmd…
Het was Frank tegen wie Ronnie toch nog de eer wist te redden. De eerste was in 6-11 nog voor Frank, maar toen hij de 2e en 3e een beetje ongelukkig met 12-10 en 13-11 verloor was de pijp leeg en drukte Ronnie door in 11-2. Maar met dit punt en de dubbel (Leo en Frank kansloos tegen Ronnie en André in 11-9, 11-7, 11-8) was de koek op voor Laren, want met hun derde speler Theo van Opzeeland had niemand moeite, al leverde Peter nog een game in.
Met 2-8 boekt Overhees 2 een lekkere zege en is er vroeg in het seizoen al sprake van flinke kampioensaspiraties.